Көзіңдегі жасыңды қолымменен сүртейін,
Не боп жатыр өмірің, оны анық білмеймін.
Мен – сенің досыңмын қасыңнан табылар,
Ынтазар саған жүрек достықтан да жалығар.
Мен сені жақсы көрем, айтуға дәтім бармайды,
Жарылады көкірегім, сырларым онда сыймайды.
Бір жағдай қатты қинайды, ол – біздің бағытымыз,
Қиналғанда мұңайып бірге өтер уақытымыз.
Сен жыласаң, шырылдап жаным тыныш таппайды,
Неліктен байқамайсың, басың неге қақпайды?
Оралып қайтпайды, құрбанысың сезімнің,
Жауын алып барасың қос жанарлы көзімнің.
Ішімдегіні айтсам, жоғалтуға қорқамын,
Қаншама рет тоқталып үй жағыңа барғамын.
Жай ғана қарадың жылап шаршаған көзбен,
Демеу берем тек қана жай ғана жылы сөзбен.
Көргендер қызығып, арада сөз қылады,
“Кездесіп жүрсіңдер ме?” – қоятын жалғыз сұрағы.
